STSJ Galicia 659/2016, 21 de Diciembre de 2016

PonenteMARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO
ECLIES:TSJGAL:2016:9689
Número de Recurso15048/2016
ProcedimientoPROCEDIMIENTO ORDINARIO
Número de Resolución659/2016
Fecha de Resolución21 de Diciembre de 2016
EmisorSala de lo Contencioso

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4

A CORUÑA

SENTENCIA: 00659/2016

- Equipo/usuario: IL

Modelo: N11600

PLAZA GALICIA S/N

N.I.G: 15030 33 3 2016 0000130

Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015048 /2016 /

Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA

De D./ña. CAIXA RURAL GALEGA,SOCIEDAD COOPERATIVA DE CREDITO LIMITADA GALLEGA

ABOGADO ANTONIO PARDO HORTAL

PROCURADOR D./Dª. MARIA ANGELES FERNANDEZ RODRIGUEZ

Contra D./Dª. CONSELLERIA DE FACENDA, TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA

ABOGADO LETRADO COMUNIDAD, ABOGADO DEL ESTADO

PROCURADOR D./Dª.,

PONENTE: D. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

La Sección 004 de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia ha pronunciado la siguiente

SENTENCIA

Ilmos./as. Sres./as. D./Dª

JOSE MARIA GOMEZ Y DIAZ CASTROVERDE, Presidente

JUAN SELLES FERREIRO

FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA

MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

A CORUÑA, veintiuno de diciembre de dos mil dieciséis.

En el recurso contencioso-administrativo número 15048/2016, interpuesto por CAIXA RURAL GALEGA, SOCIEDAD COOPERATIVA DE CREDITO LIMITADA GALLEGA, representada por la procuradora MARIA ANGELS FERNANDEZ RODRIGUEZ dirigido por el letrado ANTONIO PARDO HORTAL, contra RESOLUCION DEL TEAR-GALICIA DE FECHA 15/10/15 SOBRE ITP-AJD-ACTA NUM003 . Es parte la Administración demandada el TRIBUNAL ECONOMICO- ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado por el ABOGADO DEL ESTADO y la codemandada CONSELLERIA DE FACENDA representada por el LETRADO COMUNIDAD.

Es ponente el Ilma. Sra. Dña. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO, quien expresa el parecer del Tribunal.

ANTECEDENTES DE HECHO
PRIMERO

Admitido a trámite el presente recurso contencioso-administrativo, se practicaron las diligencias oportunas y, recibido el expediente, se dio traslado del mismo a la parte recurrente para deducir la oportuna demanda, lo que se hizo a medio de escrito en el que, en síntesis, tras exponer los hechos y fundamentos de Derecho que se estimaron pertinentes, se acabó suplicando que se dictase sentencia declarando no ajustada a Derecho la resolución impugnada en este procedimiento.

SEGUNDO

Conferido traslado a las partes demandadas, se solicitó la desestimación del recurso, de conformidad con los hechos y fundamentos de Derecho consignados en las contestaciones de la demanda.

TERCERO

No habiéndose recibido el asunto a prueba y declarado concluso el debate escrito, quedaron las actuaciones sobre la mesa para resolver.

CUARTO

En la sustanciación del recurso se han observado las prescripciones legales, siendo la cuantía del mismo de 2.117,98 euros.

FUNDAMENTOS JURIDICOS
PRIMERO

Objeto del recurso.

Es objeto del presente recurso jurisdiccional el acuerdo dictado con fecha 15 de octubre de 2015 por el Tribunal Económico-Administrativo Regional de Galicia en la reclamación NUM002, sobre liquidación en concepto de Impuesto sobre Transmisiones Patrimoniales y Actos Jurídicos Documentados.

SEGUNDO

Antecedentes de interés.

La liquidación de referencia deriva de la escritura otorgada con fecha 30 de junio de 2010, objeto de una diligencia de subsanación de 14 de julio de 2010, por la que personas ajenas a esta litis, adquieren el bien inmueble que describe el documento gravado con hipoteca a favor de la entidad bancaria recurrente (vendedora). En la redacción inicial del documento figuraba como comprador el esposo, que era quien se subrogaba en el préstamo hipotecario ya existente que se garantizaba, añadidamente, mediante afianzamiento de la esposa (cláusula cuarta).

La actora liquidó la escritura como exenta, acogiéndose al artículo 15.1 del Texto Refundido del Impuesto sobre Transmisiones Patrimoniales y Actos Jurídicos documentados, aprobado por Real Decreto Legislativo 1/1993, de 24 de septiembre, conforme al cual "La constitución de las fianzas y de los derechos de hipoteca, prenda y anticresis, en garantía de un préstamo, tributarán exclusivamente por el concepto de préstamo". No obstante lo cual, la oficina gestora, primero y, más tarde, el TEAR, entendieron que a tal efecto era precisa la nota de constitución simultánea de ambas garantías, lo que no acontecía en el presente caso.

TERCERO

Motivos del recurso.

La demandante insiste en que la consignación en la escritura de 30 de junio de 2010 de la constitución de fianza que garantizaba el préstamo hipotecario era un error subsanado en la diligencia notarial de 14/7/2010, incorporada a la escritura y, en todo caso, que de no admitirse la subsanación expresada, la fianza no tributaría a constituirse en garantía del préstamo y simultáneamente (en la misma escritura de compraventa y subrogación en préstamo hipotecario.

Con carácter previo, interesa la representación procesal de la Administración autonómica la inadmisibilidad del recurso, por incumplimiento de las formalidades del artículo 45.2, d) de la Ley Jurisdiccional, planteamiento que no puede prosperar, pues obra en autos certificación suscrita por el Presidente y secretario de entidad demandante del acuerdo adoptado por el Consejo Rector dirigido a la interposición del presente recurso.

Entrando ya en el fondo del asunto, la inmediatez de la diligencia de subsanación de la escritura pública, certificación de la entidad y, sobre todo, la imposibilidad de realizar la supuesta fianza conducen a este Tribunal a estimar el recurso por inexistencia de hecho imponible ya que la consignación de la cláusula cuarta en aquella escritura obedece a un error. A mayor abundamiento debemos destacar que, aun articulando el debate sobre la redacción inicial del mentado documento público, la cuestión litigiosa ha sido ya resuelta en nuestras sentencias de 21/1/2015 (recurso 15056/14); 22/12/2014 (recurso 15179/2014); 5/6/13 (recurso 15428/12) en sentido estimatorio de la pretensión de la actora. En esta última dijimos y ahora reproducimos: art. 15.1 RDL 1/1993 ) e liquidáronlle pola cláusula de afianzamento.

SEGUNDO

O recorrente sostén que a fianza constituíuse en garantía do préstamo hipotecario, polo que estarmos no suposto do artigo 15.1 RDL 1/1993, en tanto que a administración alega que estarmos ante cláusulas independentes xa que non existiu simultaneidade entre a constitución do préstamo hipotecario e a fianza.

O recorrente entende que o artigo 25 RD 828/1995 incorre nun exceso e debe atenderse a súa finalidade.

A cuestión sobre a hipotética ilegalidade do citado art.º 25, no seu momento, foi abordada polo noso Tribunal Supremo na STS de 3-11-1997, no sentido de rexeitar tal hipótese, destacando que «... o precepto (...) recolle a posición tradicional do Tribunal Supremo sobre esta cuestión, que, nun principio, se inclinou decididamente, salvo contadas excepcións, polo criterio da simultaneidade e, posteriormente, matizou que a devandita simultaneidade non debía entenderse como unidade de acto ou formalización no mesmo documento, senón no sentido de que do documento contractual inicial de constitución do préstamo tiña que derivarse tanto este mesmo coma a garantía, ou que esta estivese xa anunciada na conformación daquel (...) non pode pensarse que tal artigo incorrese nunha extralimitación regulamentaria, xa que tan só se contrae a interpretar, aclarar ou completar o disposto no artigo 15.1 do Texto Refundido de 1993 (sendo así, ademais, que, de tal modo, non fixo máis que temperarse ao criterio mantido pola xurisprudencia). Cegar a vía regulamentaria a aspectos meramente aclaratorios ou matizadores literariamente do Texto Refundido sería desvirtuar a potestade regulamentaria e deixala reducida a unha simple posibilidade de reproducir o texto legal habilitante».

Resolta esta cuestión a pretensión cínguese a dúas cuestións: a) garantía xa prevista no préstamo hipotecario orixinario e b) novación do crédito e, en consecuencia, outorgamento simultáneo da garantía.

Verbo da primeria cuestión; non se proba pola parte recorrente que a constitución da fianza, para o caso de subrogación no préstamo, estivera xa prevista na escritura inicial de préstamo con garantía hipotecaria; non se xunta a escritura orixinaria e na de 15.05.2009 nada se indica, polo que partirmos de que esta previsión non figuraba e estarmos, en consecuencia, ante unha fianza que nace ex novo na escritura de 15.05.2009.

Verbo da segunda cuestión: se a escritura de subrogación, con novación da persoa do debedor e modificación dos xuros e a constitución da fianza é un suposto do art. 15.1 RDL 1/1993, é dicir, estarmos propiamente ante un novo préstamo hipotecario con constitución simultánea doutras ganatías:

A sentenza 136/2013 do TSX Estremadura fai un resumo do criterio da xurisprudenza e indica: es posición mayoritaria en los Tribunales Superiores de Justicia la que considera que la fianza solidaria se presta en garantía del préstamo hipotecario, sin que pueda considerarse autónoma o independiente del mismo. La devolución del préstamo hipotecario en los términos pactados en la escritura de compraventa donde interviene la parte compradora que se convierte en el nuevo deudor de la entidad financiera se ha asegurado con dos garantías...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba
1 sentencias
  • STSJ Galicia 318/2017, 28 de Junio de 2017
    • España
    • 28 Junio 2017
    ...en este momento, por imperativo de los principios de igualdad y unidad de doctrina. Así, sobre este particular, en nuestra sentencia de 21/12/16 (recurso 15048/16 ) dijimos lo A cuestión sobre a hipotética ilegalidade do citado art.º 25, no seu momento, foi abordada polo noso Tribunal Supre......

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR